- münsiflik
- is. Münsifin gördüyü iş, münsif olma. <Yalançaq> yabısını zınqırovlar, ipək qotazlarla bəzər, arada bu baş-o başa çapıb öz yanında guya münsiflik edərdi. M. Rz..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
tavın — (Qazax, Çənbərək, Mingəçevir) güləşmə zamanı münsiflik edən adam. – Bazardan aldım savını, mən kimin olom tavını (Qazax); – İsvahan mənim tavınım olanda hamını yıxdım (Çənbərək) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti